محمد قزوینی دستنویسی کهن از مثنوی معنوی مورخ ۷۱۵-۷۱۶ق در تملّک داشت که کمی پیش از مرگش در ۱۳۲۸ش آن را به کتابخانه ملی ایران فروخت (شماره ۱۲۳۲۶، شماره ۲۳۲۶/ ف قدیم). در این مقاله از چهار منظر این نسخه بررسی شده است: ۱. سرگذشت. به دلیل افتادگی برگهای آغاز و انجام تنها نقل و انتقالات نسخه در یک قرن اخیر مشخص است. این نسخه در سال ۱۳۰۱ش توسط میرزا محمود کتابفروش خوانساری...

کهن‌ترین نسخه تاریخدار و کامل مثنوی در کتابخانه‌های ایران، نسخه شماره ۱۲۳۲۶ (شماره ۲۳۲۶/ ف قدیم) کتابخانه ملی ایران است که در سالهای ۷۱۵-۷۱۶ق کتابت شده است. این نسخه پیشتر به علامه محمد قزوینی تعلق داشت و مدت کوتاهی قبل از مرگ او در سال ۱۳۲۸ش به کتابخانه ملی ایران منتقل شد. من در مقاله‌ای به تفصیل این نسخه را از جهات مختلف (سرگذشت، تاریخ کتابت،‌ تزئینات، ارزیابی...

کهن‌ترین نسخه تاریخدار کتاب من لا یحضره الفقیه نسخه‌ای از جلد دوم این کتاب است که کتابتش در یکشنبه ۶ محرم ۵۷۴ق به پایان رسیده است. این نسخه به صورت عکسی منتشر شدهبه کوشش وحید ذوالفقاری، قم، مجمع ذخایر اسلامی، ۱۳۹۳ش. و در شماری از تحقیقات اخیر از آن استفاده شده است. از جمله در تصحیح کتاب من لا یحضره الفقیه، به کوشش مؤسسة شمس الضحی الثقافیة، تهران، ۱۴۰۱ش، ص ۱۳...

این یادداشت بخشی از کتاب ابن سکون حلی:‌ زندگی، دستنویسها و نقش او در انتقال میراث امامی است که به زودی منتشر می‌شود. کهن‌ترین دستنویس بازمانده از امالی شیخ صدوق دو برگ ابتدای نسخه‌ای از این کتاب است که در آغاز قرن ششم هجری کتابت شده است. اندازه برگ اول: ۳/ ۱۹× ۵/ ۱۳ و برگ دوم ۲۰×۱۴ سانتیمتر است. متأسفانه از این نسخه تنها همین دو برگ تاکنون شناسایی شده است. این...